1.Z równi pochyłej startują dwa pełne, jednorodne walce. Jeden walec to pałeczka szklana używana do elektrostatyki, drugi, to fragment kolumny greckiej o średnicy 0,5 m. Zakładając idealne warunki (brak poślizgu, brak oporów ruchu, oba się toczą), który "walec" szybciej przebędzie dystans 0,5 m?

2. Rysunek przedstawia belkę B umieszczoną tak, by mogła swobodnie obracać się bez tarcia wokół osi PQ. Na końcach tej belki wirują w zgodnych kierunkach dwie tarcze, wokół pionowych osi O. Na początku obserwacji belka B jest w spoczynku, a tarcze wirują bez tarcia. W pewnej chwili pojawia się tarcie na obu osiach O (chyba Fizek chce się znowu przypomnieć i rozrabia). Od tego momentu uważny obserwator zauważy, że:

3. W każdym przyzwoitym warsztacie samochodowym przy zakładaniu nowych opon proponują nam usługę zwaną ważeniem kół. Pytanie: po co "waży się" koło? Odpowiedź: po to,

4. Cyrkowcy potrafią na długim kiju kręcić talerze wysoko nad głową tak, że mimo iż nie podparte są w środku, pozostają w pozycji poziomej. Otóż cyrkowcy wykorzystują fizyczną właściwość polegającą na tym, że:

5. Jeden z czterech podanych przykładów ruchu okresowego nie jest ruchem harmonicznym. Wiesz który?

6. Jeśli wahadło sekundowe oraz wahadło cztery razy dłuższe wychylimy o ten sam kąt i zwolnimy, to spotkają się one ponownie w zgodnej fazie po upływie:

7. Długie (ok. 40 m) wahadło proste o okresie T = 12 s, aby przejść z położenia równowagi 0 do punktu oznaczającego połowę wychylenia P, potrzebuje:

Każdą sprężynę, każdą gumkę można zaopatrzyć w informację, mówiącą jaką siłę trzeba by do tej sprężyny czy gumki przyłożyć, by ją rozciągnąć (lub skurczyć) o jeden metr. Taką wielkość nazywa się STAŁĄ SPRĘŻYNY i zwykle oznaczona jest symbolem "k". Łatwo się domyśleć, że oprócz tej wartości warto by podawać jeszcze inną - jaką co najwyżej siłę można przykładać, by sprężyny nie zniszczyć (wrócimy do podobnych spraw w następnych zeszytach, przy okazji rozważania kondensatorów i oporów).

8. Jeśli połączymy w szereg dwie sprężyny o stałych k1 i k2, to otrzymamy sprężynę o stałej k, równej:

9. A teraz, jeśli sprężyny, o których mowa wyżej, połączymy równolegle, to stała k połączonych sprężyn będzie wynosiła:

10. Jeśli na końcu pionowo zawieszonej sprężyny umieścimy ciężarek i pociągniemy lekko w dół, otrzymamy wahadło o okresie T. Chcąc skonstruować wahadło o okresie T/2, należałoby sprężynę obciąć pozostawiając:

To będzie seria pytań dotyczących jednego zjawiska. Na rysunku pokazana jest sprężyna zakończona haczykiem, na którym zawieszono na nici odważnik M i opuszczono z pozycji nieobciążonej sprężyny (I). Spowodowało to rozciągnięcie sprężyny do pozycji (V) i zapoczątkowało ruch drgający między tymi poziomami. Załóżmy, że grawitacyjną energię potencjalną mierzymy względem poziomu V. Poziomy I do V zaznaczone są w równych odstępach.
Masa sprężyny jest bardzo mała w porównaniu z masą odważnika.

11. Na którym poziomie odważnik M będzie posiadał największą energię kinetyczną?

12. W którym położeniu odważnik M będzie posiadał największą energię potencjalną?

13. Ile powinno wynosić naprężenie nici, na której wisi odważnik, gdy jest on w najniższym położeniu?

14. A w najwyższym?

15. A może jeszcze w położeniu III?

16. Po pewnym czasie, odważnik M zatrzyma się w położeniu:

17. Odważnik M zatrzyma się, gdy ulegnie rozproszeniu

18. Poniżej przedstawiono cztery przebiegi mające obrazować oddzielnie energię układu: całkowitą (A), potencjalną grawitacyjną (B), sprężystości (C) oraz energię kinetyczną (D) w zależności od stanu rozciągnięcia sprężyny x bez uwzględnienia strat. Który z wykresów przedstawiono błędnie?

Wersja do druku